CinemaTic

Verhoeven · Joined: 29 Jun 2009 Posts: 5626 Location: Zuid-Limburg

Hirokazu Kore-eda

Filmografie:
Maboroshi no Hikari / Maborosi (1995)
Kioku Ga Ushinawareta Toki / Without Memory (1996)
Wandâfuru Raifu / After Life (1998)
Distance (2001)
Dare mo Shiranai / Nobody Knows (2004)
Hana Yori mo Naho / Hana (2006)
Aruitemo Aruitemo / Still Walking (2008)
Kûki Ningyô / Air Doll (2009)

21st Century's Most Acclaimed Films: Nobody Knows (2003), Still Walking (2008)

Recensies en interviews:
Air Doll
Still Walking
After Life
_________________
Over smaak valt zeker niet te twisten maar over de inhoud wel.

Nick_SN · Joined: 29 Jul 2009 Posts: 3449 Location: Leiden

Een van de betere hedendaagse Japanse regisseurs Smile

Helaas vielen zowel Maboroshi als After Life me wel wat tegen.. Distance wil ik heel erg graag herkijken en Hana moet ik nog nodig zien

Maboroshi no hikari (1995) :: 7.6
Wandâfuru raifu (1998) :: 7.6
Distance (2001) :: 7.4
Dare mo shiranai (2004) :: 8.5
Aruitemo aruitemo (2008) :: 7.8
Kûki ningyô (2009) :: 8.0
_________________

Erik Hagen · Posted: Tue Dec 28, 2010 8:49 pm Post subject:

Wat zijn dat voor een lage cijfers, Nick? Razz

Wandâfuru raifu (1998) :: 8.1

Dare mo shiranai (2004) :: 8.0

Aruitemo aruitemo (2008) :: 8.1

Kûki ningyô (2009) :: 8.5

Kûki ningyô (2009)

:: 8.4
_________________
Vae, puto deus fio...
Films 2017 |

Nick_SN · Joined: 29 Jul 2009 Posts: 3449 Location: Leiden

haha naja Distance en Still Walking verdienen beiden wel hoger volgensmij idd, herkijksessies komen er aan Smile

_________________

Verhoeven · Joined: 29 Jun 2009 Posts: 5626 Location: Zuid-Limburg

[Positieve geluiden…]

En toch knaagt er wat aan Air Doll. Is het niet het veels te uitleggerige voice-over (Ik ben een opblaaspop. Ik ben leeg van binnen. Ik ben koud van buiten maar warm van binnen. (Bij de mensen die ze ontmoet juist weer andersom.) En dat moest ze wel tot drie keer toe uitspreken. Zou Kore-eda ons iets proberen duidelijk te maken?) Dan is het wel het oversentimentele paardenbloemen-einde. Dat heeft Kore-eda al eens eerder geflikt (het vlindertje in Still Walking) maar toen kreeg die het voordeel van de twijfel. Dit keer kent de film een aantal rare mankementen.

Ook de eendimensionale karakters die onze opblaaspop tegenkomt op haar levenspad werkt evenmin. Allemaal mensen die haar min of meer misbruiken/gebruiken tot aan depressieve mensen die compleet teruggetrokken leven. Het probleem is dat wij als kijker geen compassie kunnen opbrengen voor deze mensen omdat we niet weten hoe ze in deze situatie terecht zijn gekomen. Daardoor blijven het uiteindelijk nogal lege karakters die puur bestaansrecht hebben omdat ze er moeten zijn voor de hoofdrolspeelster.
_________________
Over smaak valt zeker niet te twisten maar over de inhoud wel.

Verhoeven · Joined: 29 Jun 2009 Posts: 5626 Location: Zuid-Limburg

De beste, nog levende Japanse regisseur Exclamation

01. Maboroshi no hikari / Maborosi (1995)
02. Dare mo shiranai / Nobody Knows (2004)
03. Aruitemo aruitemo / Still Walking (2008)
04. Kûki ningyô / Air Doll (2009)
05. Wandâfuru raifu / After Life (1998)
06. Hana yori mo naho / Hana (2006)

Waar is Distance te koop?
_________________
Over smaak valt zeker niet te twisten maar over de inhoud wel.

Nick_SN · Joined: 29 Jul 2009 Posts: 3449 Location: Leiden

Omdat het kan Razz

;

Maboroshi no Hikari (Maborosi, 1995)
Yumiko leidt een gelukkig, simpel leventje met haar man Ikuo en hun pasgeboren baby. Op een dag wordt Ikuo aangereden door een trein, het is niet duidelijk of dit zelfmoord was of niet. De rest van de film beschrijft hoe Yumiko hier mee om probeert te gaan, en stilletjes aan probeert op een of andere manier weer een klein beetje geluk te vinden. Het is een meditatieve film met lange, statische, afstandelijke shots en weinig woorden. Met dit debuut was Koreeda’s naam direct gevestigd. De regisseur werd vooral vanwege de filmstijl al gauw vergeleken met Japanse grootmeesters Ozu en Mizoguchi. Vandaag de dag wordt deze film geprezen als een van de belangrijke films uit de jaren ’90, zeker voor de Japanse cinema.

Wandâfuru Raifu (After Life, 1998)
In Koreeda’s tweede film neemt hij ons mee op reis naar het hiernamaals. Of eerder de brug tussen het leven en het hiernamaals. Deze setting wordt op heel aardse wijze weergegeven, het is simpelweg een groot kantoorgebouw. Mensen die overleden zijn komen hier binnen, en moeten één enkele herinnering uitkiezen die ze kunnen meenemen naar het hiernamaals. Een heel bijzonder concept, dat leidt tot een heel bijzondere film. We volgen een aantal interviews die de werknemers van deze poort naar de hemel afnemen onder de onlangs overledenen, wat je wel aan het denken zet, wat zou jij kiezen?

Distance (2001)
Dit is denk ik de minst bekende van het stel, volgens mij ook de enige die in Nederland niet op DVD is uitgebracht. Best opmerkelijk eigenlijk, gezien hij zeker niet onder doet voor de overige films. We volgen een groep mensen in een bos die op het eerste gezicht niets gemeen hebben. Dan komen we er achter waarom ze samen zijn; het zijn familieleden van overleden sekteleden die na het vergiftigen van de watervoorraad van een stad collectief zelfmoord pleegden. Dit is nu een jaar geleden en ze besteden een nacht pratende over hun verloren geliefden, en de gevolgen van de gebeurtenis. Een simpel verhaal, maar zeer aangrijpend.

Dare mo Shiranai (Nobody Knows, 2004)
Deze film is in mijn ogen Koreeda’s beste film, en velen zullen het met me eens zijn. We volgen hier geen depressieve volwassenen maar een viertal onschuldige kindertjes. Op een dag besluit hun waardeloze moeder er vandoor te gaan en laat hen simpelweg achter in een appartement. Vanaf dan moeten ze voor zichzelf zorgen, wat aanvankelijk wel lukt, maar wanneer na een aantal maanden de rekeningen zich opstapelen en bijvoorbeeld ook de elektriciteit afgesloten wordt, krijgen ze het moeilijker en moeilijker. Een ongelofelijk hard verhaal, dat spijtig genoeg grotendeels nog gebaseerd is op echte gebeurtenissen ook.

Hana Yori mo Naho (Hana, 2006)
Hier zal ik niet te veel woorden aan besteden. Het is een leuk filmpje over een jonge samurai die zich in een dorpje heeft gevestigd op zoek naar de moordenaar van zijn vader. Het is niet zo spectaculair als het klinkt, de film lijkt meer op een soort boerenklucht. Zeker wel aardig om te zien maar misschien wel de minste van zijn films.

Aruitemo Aruitemo (Still Walking, 2008)
Still Walking is een rustige film die een familie observeert. De familie komt bij elkaar voor de herdenking van het overlijden van de oudste zoon. Er komen al gauw conflicten bovendrijven, uiteraard deels te wijten aan generatiekloven, wat doet denken aan Ozu’s ‘Tokyo Story’. Elk lid van de familie wordt eventjes onder de loep genomen. Een van de sterkste punten van deze film is het acteerwerk, vooral van 阿部寛 (Abe Hiroshi), een van mijn favoriete hedendaagse Japanse acteurs. Vooral het einde van de film is prachtig uitgewerkt en de laatste paar minuten zijn verreweg het beste deel van de film.

Kûki Ningyô (Air Doll, 2009)
Een film die flink wat stof op deed waaien toen hij aangekondigd werd. Hij gaat namelijk over een seks-opblaas-pop die tot leven komt. Waar deze film het risico liep een grote faal te worden verbaasde de regisseur iedereen door er een uitstekend hartverwarmend filmpje van te maken. Opblaaspop Nozomi ontwikkelt op magische wijze een bewustzijn en ontdekt voorzichtig het menselijk leven en liefde. Waar we in Nobody Knows de wereld door kinderogen bekeken, bekijken we het hier in principe door de ogen van een pasgeborene. Deze film is een modern sprookje en dankt veel van zijn magie aan배두나 (Bae Doona), de Koreaanse actrice die Nozomi speelt.

Kiseki (I Wish, 2011)
I Wish is Koreeda’s nieuwste film, en naar mijn idee ook zijn meest toegankelijke. Net als in Nobody Knows zijn de hoofdpersonages kinderen. Na de scheiding van hun ouders leven broertjes Koichi en Ryunosuke ver van elkaar verwijderd. De een woont bij rock&roll papa, de ander bij mama en oma. Ze dromen er van hun gezinnetje weer te herenigen, en met het volste vertrouwen in een bepaalde legende die kan helpen dit waar te maken gaan ze op een reis. Toen ik dit plot eerst hoorde was ik eigenlijk doodsbang voor een stom Olsen-twins-achtig kinderfilmpje. Maar nee hoor, ik had gewoon vertrouwen moeten hebben in Koreeda. Hij slaagt er weer in om een lichtkomisch, realistisch, ietwat bitterzoet filmpje te maken. Vooral met de tweede helft van Koreeda’s oeuvre kan iedereen ter wereld samen lachen, huilen maar vooral genieten, en dit is waarom hij alle lof die hij krijgt meer dan verdient heeft.
_________________

Verhoeven · Joined: 29 Jun 2009 Posts: 5626 Location: Zuid-Limburg

Gisteren kwam ik dit kansloze topic tegen waar gebruikers zonder enige informatie / context titels kunnen plaatsen met als uitgangspunt 'rouwverwerking'. En toen moest ik gelijk aan Koreeda denken die in elke film wel bezig is met verwerken.

In Maborosi verwerkt een jonge vrouw de dood van haar man, in After Life verwerken zielen hun eigen leven, in Distance verwerken nabestaanden hun geliefden, in Nobody Knows verwerken kinderen hun (weggelopen) moeder, in Hana verwerkt de zoon de (plotselinge) dood van zijn vader, in Still Walking verwerkt een gezin ieder jaar hun dood gebleven zoon / broer, in Air Doll verwerkt een opblaaspop haar ingeblazen leven en in I Wish verwerken twee broers de scheiding van hun ouders.

01. Distance (****½)
02. Maboroshi no hikari / Maborosi (****½ / ****)
03. Dare mo shiranai / Nobody Knows (****+)
04. Kiseki / I Wish (****+)
05. Aruitemo aruitemo / Still Walking (****)
06. Kûki ningyô / Air Doll (****)
07. Wandâfuru raifu / After Life (***½)
08. Hana yori mo naho / Hana (***)

Het zal me niet verbazen als iedere film - op Hana na - in de herkansing verhoogt zal worden. Smile

_________________
Over smaak valt zeker niet te twisten maar over de inhoud wel.

Nick_SN · Joined: 29 Jul 2009 Posts: 3449 Location: Leiden

Nice dat Distance zo goed bevallen is, ik heb ook altijd het gevoel dat het vooral aan mij ligt dat ik Distance en Maboroshi niet extreem kan waarderen, want het zijn in essentie gewoon wonderbaarlijke films.
Al is er geen enkele film van hem waar ik echt verliefd op ben kijk ik zeker uit naar alles dat hij nog zal maken in de toekomst
_________________

Verhoeven · Joined: 29 Jun 2009 Posts: 5626 Location: Zuid-Limburg

Opmerkelijk dat jij 'niets' kan met deze Japanse regisseur. Zie dit toch echt liever dan het werk van Miike, Kitano of Sono.
_________________
Over smaak valt zeker niet te twisten maar over de inhoud wel.

Nick_SN · Joined: 29 Jul 2009 Posts: 3449 Location: Leiden

'niets' is een groot woord maar afgezien van Nobody Knows heeft geeneen me oprecht weten te raken, ookal voelde het wel alsof het zou moeten haha, vandaar dat ik ook zeg dat het waarschijnlijk aan mij ligt.

Algemene vergelijkingen met die drie regisseurs gaan niet echt op in mijn ogen though, allemaal een zeer eigen stijl en identiteit. Je vergelijking met Ishikawa was dan misschien al ietwat treffender. Maar Ishikawa's films hebben me dus beiden ontzettend diep weten te raken, de juiste dosis minimalisme is een kunst en wat dat betreft doet Tokyo.sora voor mij precies goed waar Distance en Maboroshi voor mij persoonlijk maar half in slaagden. Wou dat ik wist waar het exact aan ligt

Maboroshi verdient eigenlijk wel een degelijk herkijk onderhand.

Oh en ik bedenk me net; mijn favoriete Kore-eda blijft vreemd genoeg nog zijn segment in het alom geprezen ( Laughing

) Kaidan
_________________

Verhoeven · Joined: 29 Jun 2009 Posts: 5626 Location: Zuid-Limburg

Nick_SN · Joined: 29 Jul 2009 Posts: 3449 Location: Leiden

In algemene termen heb je daar wel gelijk in ja, dat het gros van het werk van die 3 'oppervlakkige' regisseurs meer style > substance is, in tegenstelling tot Koreeda. Andere hoek van de cinema, daarom vond ik het vreemd dat je het noemde, want afgezien van het feit dat ze Japans zijn zijn er niet veel overeenkomsten.

Anyways hij gaat als het goed is dit jaar nog een miniserie maken met o.a. Hiroshi Abe, zin in! Smile

http://mydramalist.info/topic/889/abe_hiroshi%2C_yamaguchi_tomoko%2C_to_perform_as_a_married_couple_in_fall_drama_series
_________________

Nick_SN · Joined: 29 Jul 2009 Posts: 3449 Location: Leiden

Erik Hagen · Posted: Wed Jul 11, 2012 10:04 am Post subject:

Hm, als 't ergens met Engelse ondertiteling te vinden is wil ik dat wel een kans geven ja. Very Happy

_________________
Vae, puto deus fio...
Films 2017 |