CinemaTic

count_orlok · Joined: 11 Aug 2009 Posts: 4575

Tucker & Dale was ook erg vet.

Scream was een parodie én een goede horrorfilm inéén. Cabin is geen parodie, maar een hommage, een eerbetoon van echte liefhebbers, (Joss Whedon!) en tegelijk ook een horrorfilm.

Scream zorgde voor een opleving, maar dat was juist niet de bedoeling. Scream pakte de cliché's van de slasher keihard aan, en het averrechtse effect wat dat had was dat die cliché's keihard terugkwamen in de post-moderne slashers die volgden. Ik denk niet dat het ooit de bedoeling is geweest (van Wes Craven en Kevin Williamson) voor een opleving van het genre te zorgen, eerder om het genre te begraven.

Ik heb nu geen tijd om er uitgebreid op in te gaan, maar Cabin is zoveel meer dan je er in ziet. Zoals in de door mij aangehaalde recensie al wordt gezegd maakt Cabin juist het belang van horror duidelijk, de film steekt alle horrorliefhebbers een hart onder de riem en juigt het genre met volle overgave en overtuiging toe.
_________________
Why have you disturbed our sleep; awakened us from our ancient slumber?

count_orlok · Joined: 11 Aug 2009 Posts: 4575

p.s. zal ik je mijn adres geven voor het toesturen van de blu-ray? Twisted Evil

_________________
Why have you disturbed our sleep; awakened us from our ancient slumber?

Wizz-Art · Posted: Wed Oct 31, 2012 7:16 pm Post subject:

Wizz-Art · Posted: Wed Oct 31, 2012 7:56 pm Post subject:

count_orlok · Joined: 11 Aug 2009 Posts: 4575

Bij deze mijn voorlopige antwoord. Later volt wellicht meer.

Pas op: bevat spoilers!

Horror in het “echt” vind ik vreselijk. Beelden van oorlogen, mensen die voor hun leven verminkt zijn, honger, lijden... ik vind het afschuwelijk. Ik zal eerlijk toegeven dat ik zelfs gewoon een watje ben wat dat betreft. Die operaties in ziekenhuizen die ze wel eens op tv uitzenden? Ik kan er niet naar kijken. Ik vind bloed alleen maar leuk als ik weet dat het nep is. Om dezelfde reden kan ik ook niet naar een film als Cannibal Holocaust kijken. Ik denk dat ik lang niet de enige ben die er zo over denk. Waarom houden we dan van horror? Als ik voor mezelf spreek, denk ik dat horror heel erg helpt als uitlaatklep voor de narigheid die we dagelijks om ons heen zien. Horror confronteert je met de angsten, zoals de angst voor de dood, en helpt om die angsten aan te kunnen, en te kunnen relativeren. Horror helpt ons om niet gek te worden van de wereld om ons heen. En dat is niet iets van nu. Voordat er überhaupt horrorfilms bestonden, vertelden mensen elkaar al enge en griezelige verhalen, waarschijnlijk zolang de mensheid bestaat, om dezelfde onderliggende redenen. We hebben verhalen nodig. Hoe zit dat dan met mensen die niet van horror houden? Die hebben net zo goed verhalen, vluchten uit de werkelijkheid, nodig maar halen die zelfde behoefte uit andere soort genres. Want niet iedereen werkt hetzelfde en niet voor iedereen is het goed om zo direct met bepaalde angsten te worden geconfronteerd.

Waarom vertel ik dit allemaal?
Vaak zie je dat als er een ernstig geweldincident gebeurt, er allerlei individuen, organisaties en mediapersoonlijkheden klaar staan om met hun vingertje te wijzen naar games, films, strips en/of boeken. Denk aan de schietpartijen op Amerikaanse scholen of nare gebeurtenissen uit het verleden zoals de Britse jongens die een peuter vermoorden en die beïnvloed zouden zijn door een Child's Play film. Ik geloof niet dat dit soort dingen de schuld zijn van games of films of whatever. Wie zo gek is om zo iets naars te doen, heeft serieuze psychologische problemen. Als de bweuste game of film er niet was die de schuld krijgt, zou diegene wel zijn inspiratie ergens anders vandaan gehaald hebben. Het is niet de game of de film die het geweld pleegt: het is een ziek iemand die het geweld pleegt. Zoals ik hierboven betoog, ben ik dus juist van mening dat horror enorm belangrijk is. Zonder dit soort uitlaatkleppen zouden er nog veel meer van dit soort nare incidenten gebeuren.

En nu kom ik uit bij Cabin in the Woods. Die film gaat namelijk precies hier over. Als aan het eind de twee overlevenden doorgedrongen zijn tot de wereld onder de kelder, en het geheim ontdekken van de “ancients”, wordt verteld waarom deze organisatie bloed moet offeren: om de ancients in toom te houden, om de wereld te redden. Deze uitleg staat exact symbool voor wat ik hierboven betoog. Je moet het zo zien: de organisatie maakt horror(films). Die zijn nodig om meer bloedvergieten te voorkomen. We kunnen niet zonder. We hebben horror nodig.

Die kelder onder de Cabin waar de hoofdrolspelers van de film hun lot kiezen? Die zit niet voor niets vol met verwijzingen naar bekende horrorfilms zoals Hellraiser, Evil Dead en noem maar op. Dit is niet bedoelt als jatwerk: dit is een ode aan die films, en geeft aan dat al die films waarnaar gehint worden hun eigen belangrijke bijdrage hebben geleverd aan het genre en aan het algemene belang van horror. Als op het einde de twee overgebleven personages er voor kiezen om geen zelfmoord te plegen, veranderen ze van de helden van de film in de schurken. Zij zijn nu verantwoordelijk voor het einde van de hele wereld, zoals we in het laatste shot ook zien. De mensen van de ondergrondse organisatie (de filmmakers) zijn altijd al de echte helden geweest.

O ja, P.S: Whedeon (die dze film dus heeft gescherevn, niet geregisseerd. De regie is in handen van de medeschrijver Drew Goddard, die ook aan Buffy heeft meegwerkt) is heel duidelijk een genrefan. Ik ben nu bezig met het kijken van Buffy (zit in seizoen 5) en de liefde en de kennis van het genre spat van die serie af. Het zit vol verwijzingen, vol eerbetonen... de hele mythologiën en verhaallijnen die Wheden en co. hebben verzonnen voor Buffy duiden op een enorme toewijding aan horror en fantasy, er is echt veel werk in gaan zitten.
_________________
Why have you disturbed our sleep; awakened us from our ancient slumber?

Wizz-Art · Posted: Thu Nov 01, 2012 3:15 pm Post subject:

Goed stuk, je inleiding is heel verhelderend om te begrijpen vanuit welk standpunt je van horror bent gaan houden. Ik denk dat dat een fundamenteel verschil is in onze benadering van dit genre an sich en dat het ook verklaard waarom wij soms van mening verschillen binnen het genre, dat we beiden wel degelijk liefhebben.

Als ik je op je ervaringen met Buffy mag geloven zijn de makers wel degelijk fan van het horror genre. Prima, daar ga ik nu dan ook vanuit.
Dus de hypocritie door juist de genre-cliché's dik uit te lichten heb ik goed gezien, maar heb je enig idee waarom dit met opzet allemaal minder goed is gedaan dan in de originele films waar ze in principe naar willen verwijzen?

Het geheel kan vanuit jouw standpunt werken als hommage, zeker als je het narratief en de inhoud -> bedrijf staat voor de productiehuizen -> de zogenaamde goden zijn de liefhebbers die bloed eissen etc.

Ik had constant het gevoel dat dit allemaal het belachelijk maken van het genre is en dat het niet iets constructiefs bijdraagt om het genre beter te maken of een vernieuwende richting op te laten gaan o.i.d. Ik ben op die conclusie gekomen door het met name met Scream te vergelijken. Da's de film die er in principe qua thematiek nog het dichtst bij staat.
Waar Cabin in the Woods net als in Scream bepaalde zaken binnen horror uitlicht en dus in zekere zin belachelijk maakt, is het essentiële verschil dat die eerste als genre film volledig vlak blijft en totaal niet werkt ALS horror film op zich. Ik vind het prima dat het bepaalde dingen omarmt, letterlijk de hele film is gebasseerd op het omarmen van bestaande genre conventies.

Liever had ik gezien dan het de horror omarmt en er constructief gezien volledig nieuwe ideeën of invalshoeken op los zou laten waarbij de film ook nog eens spannend en eng blijft. Dan heb je, net als Scream dat heeft gedaan, twee vliegen in één klap. Een genre film die werkt als film en die nieuwe zaken introduceerd die een bijdrage zijn voor het genre. Een groot verschil daarbij is dat humor en spanning één van de sterkste effecten zijn binnen horror. Scream maakt daar dankbaar gebruik van, op het scherpst van de snede, is er ineens comic relieve, dit ontspant je voor een moment waardoor de eerstvolgende scare, versterkt wordt.
Of maak het een volledige parodie zoals Shaun of the Dead of Dale & Tucker vs Evil. Nu heeft het namelijk allebei die pretenties maar blijft het in mijn ogen een halfbakken concept in beide richtingen. Als hommage aan het genre werkt het niet, zoals ik eerder zei, als je een hommage maakt dan lijken mij spanning en scares absoluut onmisbaar omdat dit het genre voor een groot deel bepaald.

Met vlees noch vis bedoel ik dat Cabin in the Woods geen horror film wil zijn maar ook geen echte parodie. Scream is een horror film, al zou je echt helemaal niets weten van horror dan is de film perfect te begrijpen maar heeft het zijn bewustzijn doordat de personages, met name de videotheek jongen, overduidelijke genre conventies uitlicht die dan vervolgens netjes tot uitvoering worden gebracht, soms totaal anders en op een vernieuwende wijze. De film heeft een killer die gewoonweg eng is, hij stalkt, terroriseert en is altijd en overal aanwezig. De uitleg daarvan krijg je in een spannend slot akkoord en in de tussentijd wordt je genoeg getrakteerd op spanning, scares en een komische noot.

Cabin in the Woods geeft alles vrijwel direct prijs, daardoor wil het maar niet spannend worden en heeft het geen echte scares meer omdat alles vanuit de controlekamer wordt geregisseerd. Zoals ik eerder zei, dit vind ik verre van eng, het is zelfs erg saai. Daarom dat ik geen passie weet te ontdekken en het een bijhoorlijk zielloze productie vind die echt gespeend is op het achtergrond verhaal dat als een soort van, vergezochte retoriek (het verhaal van de goden en de regisseurs vind ik niet zo geweldig gevonden) dient op de huidige stand van zaken in de horror wereld. Dat zie ik als een onnodig kwaad waar de film zeker niet beter van wordt. Sterker nog, als je dit helemaal achterwege laat, heb je in feite een betere horror film. Ik kijk dan niet naar een film in een film. De regie is dan niet in handen van de mensen in de controle kamer maar ligt bij de mensen op de set. Snap je een beetje waar ik heenga met dit betoog?

Daarom zeg ik ook in mijn review dat ze deze film gewoon als standaard backwood slasher hadden moeten maken met een creepy vijand. De tweede lijn (het bedrijf als metafoor voor de horror makers) hadden ze volledig (of in ieder geval in een veel later stadium als ze dit noodzakelijk achten voor de kwaliteit van de film) moeten introduceren. Het verschil dat dit maakt is horror maken 101. Als de vijand niet eng is, sorry maar mensen die veilig in een controle kamer zitten en de val volledig kunnen manipuleren door op knopjes te rammen, vind ik totaal niet eng waardoor de film als horror faalt.

De film is ergens origineel in het feit dat het dus totaal niet origineel is, een contradictie van jewelste natuurlijk. Ik vond het zelden grappig en volstrekt niet eng. Blijft er van de film bijzonder weinig over.
_________________
*For love some WiLL search the ends of earth..to possess the object of their desire some even KiLL..*

count_orlok · Joined: 11 Aug 2009 Posts: 4575

Wizz-Art · Posted: Fri Nov 02, 2012 4:48 am Post subject:

Mijn horror liefde bestaat uit het feit dat ik het een onwijs lekker gevoel vind om bang gemaakt te worden.

Eeh, als ik eerlijk ben dan zijn mijn allereerste filmherinneringen alleen maar horrorfilms. Het ligt wel wat raar als ik het vertel omdat mijn vader dus helemaal geen boodschap heeft aan leeftijdskeuring en wij letterlijk alles mochten zien wat we wilden zien uit zijn vhs collectie. Ik kan je anders moeilijk uitleggen waarom ik als 6-7-8 jarige Dawn of the Dead heb gezien of The Omen of The Exorcist of Poltergeist en noem ze eigenlijk maar op.

Vervolgens hebben die films zo'n impact op me gehad dat ik bijvoorbeeld 's nachts als ik naar de wc moest bijvoorbeeld het doodeng vond om naar beneden te gaan en het dus vervolgens met een schreeuw van angst en zo hard mogelijk rennen maar deed. Dat vond m'n vader dan wel weer minder overigens. Of altijd onder je bed kijken, of dat persé je nachtlamp aan moest. Man, dat was doodeng maar aan de andere kant was dat ook heel tof. Ik heb bijvoorbeeld Night of the Living Dead serieus pas weer op m'n 18e gezien nadat ik hem als kind zag omdat hij in m'n hoofd zoveel enger was geworden dan hij eigenlijk was. Of met vrienden samen kijken, genieten als jij wel weet wat komen gaat omdat je de film al gezien hebt en hun nog niet. Dan ervaar ik precies hetzelfde als toen ik de film zag als ik dan de spanning in hun gelaatsuitdrukking lees of als zo'n vriendin ineens je hand vastpakt of whatever. Da's cool, ik hou ervan om bang te worden gemaakt of om me ongemakkelijk te voelen.

Op een gegeven moment neemt dat wel steeds meer af, enerzijds logisch omdat je al redelijk veel gewend bent geraakt en je niet alles meer eng vind. Toch is het weer die kick proberen op te zoeken die je toen had, zo af en toe zie je weereens een vakkundig gemaakte horror en weet je exact weer waarom je het genre zo tof vind.

De minder enge horrors, omdat je er al zoveel gezien hebt komen die wat meer voor, blijven vaak nog leuk door de volstrekt absurde dialoog, onlogische keuzes die de personages maken en de herkenbaarheid.,het gokken bijvoorbeeld van wanneer ze weer met een scare gaan komen. De goede zie je absoluut niet aankomen namelijk, je weet dat het gaat komen en dan komt het ook maar is het alsnog onverwacht haha en schrik je toch weer. Het bovennatuurlijke, de slasher en de suspense films vind ik het tofste binnen dit genre, daar kan ik altijd naar kijken en zal ik altijd tof vinden. De shock, real life/mondo, found footage en monster films heb ik een haat liefde verhouding mee, de ene is geweldig en de andere vind ik weer helemaal niets.

Dat is eigenlijk mijn drijfveer geweest om van het genre te gaan houden, een genre dat je zo bang kan maken als toen je nog een klein kind was en inspeeld op die instinct en oerdrift, man dat is toch ongekend dat film zulke heftige emotie kan opwekken?

Da's een totaal andere benadering dus. Ik begrijp en weet dat een hoop mensen het benaderen zoals jij dat doet. Maar er zijn dus ook een hoop mensen die echt enorm kicken op de scares dat je weer even dat kleine kind bent en laat ik ook het na-effect wat het soms heeft niet vergeten, nachtmerries..niet in het donker over straat durven, niet kunnen slapen na het kijken van een horror, overal ineens dingen horen, de film enger maken in je hoofd dan hij eigenlijk was etc.

Dus als conclusie, ik ervaar het als iets wat ik om de zoveel tijd zelfs nodig heb, ik zet zo´n film bewust op met de hoop dat ik me kapot ga schrikken of dat in ieder geval de sfeer en of de spanning om te snijden is..,en het is film dus blijft het tevens ook een hobby.
_________________
*For love some WiLL search the ends of earth..to possess the object of their desire some even KiLL..*

count_orlok · Joined: 11 Aug 2009 Posts: 4575

291.

The Faculty (Robert Rodriguez, 1998)

:: 7.5

Deze was een stuk beter dan ik had verwacht. (Ja, ik heb hem eerder gezien, maar kon me echt bijna niks meer herinneren).
Regie van Robert Rodriguez, script van Kevin "Scream" Williamson en een hele vette cast met naast hoofdrolspelers als Elijah Wood, Clea DuVall en Josh Hartnett bijrollen voor Salma Hayek, Famke Janssen, Piper Laurie en Robert Patrick.
Het tempo ligt hoog, de personages zijn voor de verandering niet allemaal één dimensionaal en ze gedragen zich ook nog eens een stuk slimmer dan in veel gelijksoortige films. Het stikt van de referenties waarbij die naar The Invasion of the Body Snatchers en The Thing het meest in het oog springen. De test om te zien wie een alien is, is duidelijk gejat uit The Thing maar erg leuk uitgevoerd. Ook de monsters zijn cool, de CGI ziet er vaak beter uit dan in sommige films die heden ten dage uitkomen, en de film is spannend en grappig. Een van de leukere jaren '90 horrorfilms dus, die wel wat meer waardering verdient.
_________________
Why have you disturbed our sleep; awakened us from our ancient slumber?

count_orlok · Joined: 11 Aug 2009 Posts: 4575

298.

There's Nothing Out There (Rolfe Kanefsky, 1992) :: 8.0

Op de hoes van deze Troma-productie staat te lezen: "Rolfe Kanefsky invented the self-referential horror flick with THERE'S NOTHING OUT THERE (an idea copied by Kevin Williamson's screenplay for SCREAM several years later)."
En dat zou best wel eens kunnen kloppen. There's nothing out there gaat over een groepje jongeren dat op vakantie gaat naar... een "cabin in the woods". Eén van deze jongeren, Mike, heeft heel wat horrorfilms gezien en weet dat dit niet goed kan gaan. Hij waarschuwt de anderen steeds, maar die willen uiteraard niet luisteren. Natuurlijk duurt het niet lang voordat er inderdaad een monster komt opdagen: een alien die zich probeert voort te planten en met stralen uit z'n ogen anderen zijn wil kan opleggen...

Scream zou inderdaad wel eens deels door deze film beïnvloed kunnen zijn. Mike geeft zelf op een bepaald moment de drie regels hoe zijn vrienden de film moeten overleven, wat bijna exact zo gaat als in het latere Scream, waarin filmnerd Randy dat doet.
Verder zit There's Nothing Out There volgepropt met de "self-referential" grappen: "waarom ga ik niet in m'n eentje het bos in lopen, waarom gaan we niet skinnydippen" verzucht Mike sarcastisch als zijn vrienden weer eens iets stoms doen. Vervolgens komt er echt een (ander) groepje jongeren aan dat in het meer gaat skinnydippen, die in een discussie losbarsten over de locatie waar ze zijn, waarin de draak wordt gestoken met de titels van horrorfilms: "Is this the camp by the lake? No it is the house by the pond!" Het meta gehalte wordt verderop in de film nog verder opgekrikt als de personages zich hardop beginnen af te vragen of ze misschien niet zelf in een horrorfilm zijn beland...

Naast al deze grapjes is het verder ook gewoon een heel vermakelijke film. Het tempo ligt hoog, en zoals het hoort in een Troma-film zijn er volop lachwekkende special effects (vooral het rubberen of plastic monster is hilarisch), veelvuldig naakt en mag uiteraard ook het bloed niet ontbreken. Geen film voor iedereen, maar de liefhebber van Troma en horrorfans die over voldoende zelfspot beschikken zullen zich hier prima mee vermaken.
_________________
Why have you disturbed our sleep; awakened us from our ancient slumber?

Inland Rabbit · Joined: 20 Apr 2010 Posts: 1171 Location: Houten

Leuk lijstje: http://www.yellmagazine.com/best-christmas-horror-movies/2332/
_________________

Verhoeven · Joined: 29 Jun 2009 Posts: 5626 Location: Zuid-Limburg

Geen enkele van gezien. Shocked

_________________
Over smaak valt zeker niet te twisten maar over de inhoud wel.

Mr. Blonde · Joined: 16 Jul 2009 Posts: 380

Child's play toch wel?? Confused

_________________

Inland Rabbit · Joined: 20 Apr 2010 Posts: 1171 Location: Houten

snap Child's Play niet in verband met kerst, maar te lang geleden dat ik die gezien heb.
_________________